...zaman öyle çabuk geçiyor ki. bazı şeylerin değerini kavrayabilmek için, kaybedilmesi gerekiyor. aslında kaybetmek değimini yanlış buluyorum. kaybetmek: bir daha asla kazanılamayacağını anlama duygusudur. uğraş vermemedir. yenilgidir. umutsuzluktur. kabuldür. insan öyle bir noktaya gelir ki bazen. soyutlar hayattan kendini.. bazı şeyleri kaybettiğimize inanıyorum. fazlasıyla. kaybetmek tek taraflı olmayacağı gibi, üzülgü de tek taraflı değildir. insan kendine bazı şeyleri inandırmaya, kabul ettirmeye çalışır ya. neden öyledir.. gurur nedir? kim gururun tanımını yapabilir? değişkendir. ama insandaki en güçlü duygulardan sadece biridir gurur. bugün, belki de hayatımıdaki yaşanmış, yaşanılan her şeyi daha iyi düşünüp tartabilme imkânını sundu bana. neden bir şeyler her daim yolunda gitmez? gitmeli midir de? bence değildir. elmas yontulmadan, insan yanılmadan mükemmeleşemezmiş. tüm zorlukları bilmelidir insan. bilmelidir ki tüm acılara göğüs gerebileceğinin farkında olmalıdır. güçlüdür insan. her ne kadar hayattaki en büyük silleyi yemiş olsa bile güçlüdür....biten bir gün gibi ayrıldık. olması gereken buydu belki de çoktan beri. öyle inişli çıkışlı yollardan geçmiştik ki.. herşeye göğüs gerdik 'beraber'.. bu değimi kullanabileceğim tek cümle buydu. çok şey kaybettik, ama bazı şeyleri de kazanmış olduk hayatta..yaşanılan 'her şeye' teşekkür ederim. mutlu kal. bu şehri seviyorum.
"..seni unutmayı deneyeceğim
ve bunları yapacağımı biliyorum
belki bin yılda, ya da 1 haftada
her şeyi unutacağım, bunu yapacağım
artık acıyı hissetmiyorum.."
0 kişi öttü:
Yorum Gönder
Ohaanzi!