22 Nisan 2010 Perşembe

Arzular şelale.


Naber lan bilok muhouhaha.

Tamam tamam. :l


Öyle bi ilham geldi öyle bi ilham geldi ki anlatamam, hiç sorma söylemem.ok.
Biliyorsun ki yarın yirmi üç nisan. Böyle cirit atası geliyor insan. Olmadı ama olsun kafiye bozulmasın şimdi. Günün anlam v önemini anlatan konuşmayı yarına saklıyorum. Şey geliyo aklıma. Böyle ilkokul 1. sınıftayken nasılda süslerdik sınıfları,kedi merdivenleri, perdelere renkli renkli şeyler asılması, sınıfa baştan başa ip bağlanıp balonlar asılması, ebeveynlerimzden süs için ekstra harçlık koparıp bütün paralarımızı tasolara harcamak ve elişi kağıtlarıyla süs yapcam diye iki saat eforlarımız.. Taso dedim de zamanında az ütmedim herkesi. (H) Neyse işte en çokta krepon kağıtlarından gül yapmamız v kokması.. Hep çok özlemişimdir. Güzel şeylerdi.. O kadar.

Bu ilkokul anılarından bahsetmişken okula ilk yazıldığımda böyle annemler getirdiler falan beni. O biçim zırıldıyorum. Neyse zorla götürdüler beni okula.Sonra bırakıp gittiler beni, bi başıma.. Ağlamktan gözüm çıktı, sonra taktım işte. Herkese bakıyorum böle sıpaydırmenli,barbili beslenme çantaları, pokemona benzer cisimli mataralar.. Bunları izlerken sustuğumun farkında değilken, sonra tekrar zırıldamaya başladım. Boyum da kısa zaten diyorum şuradan sıvışsam beni kimse görmez. Hemen aradan sıvıştım yavaşca böyle eve doğru yol aldım. Amına koyim insan bi önüne bakar. Öğretmenin birine çarpmışım. Meğer ailem tembihlemiş, omuzlarımdan tuttuğu gibi doğruca sınıfa götürdü beni. Herkes yerine oturmuş bana en arka kalmış. Neyse gittim oturdum falan. Bütün ders boyunca ağlaşmalar, zırlaşmalar, hatta öğretmenin boş bi anını denk getirip kapıdan çıkıp giden cıvırlar.. Yanıma çok kötü kokan bi kız geldi oturdu. Sen misin sırama oturan diyip yeni aldığım mikro beyaz silgimi kafasına geçirdim. Yarıldı. Acile götürdüler. Sonra duyduğuma göre ölmüş. Mahkemelik falan derken öyle işte. Güzel bi anımdı.

0 kişi öttü:

Yorum Gönder

Ohaanzi!